Mission: Cashmere Gold

Cele misji:

• przetestowanie włóczki Cashmere Gold,
• wydzieganie sweterka metodą knookingu,
• udział w rekrutacji na WoolAgenta.
  
  
  

 Wyposażenie Agenta:

• 4 motki włóczki Cashmere Gold Madame Tricote,
• szydełko do knookingu Addi Click 3,5mm,
• czas, chęci i hektolitry kawy.

Pomoc światowej klasy włóczkologa pseudonim Gustaw:

Testowane na zwierzętach. Żaden czworonóg nie ucierpiał w trakcie kręcenia filmu (no może poza owcami i kozą kaszmirską).

Zebrane dane wywiadowcze:

 Włóczka Cashmere Gold składa się z trzech włókien. Akryl to najpopularniejsze tworzywo stosowane w włóczkach, a jednocześnie najtańsze. Jest sztuczny, zdarza mu się mechacić. Wełna to włókno naturalne, pozyskiwane z owiec. Pochłania wodę, dobrze utrzymuje ciepło, a nawet grzeje noszącego. Posiada charakterystyczny włosek, który może gryźć co wrażliwsze osoby. Kaszmir natomiast to dość ekskluzywne włókno, pozyskiwane z sierści kóz kaszmirskich, żyjących w północnych Indiach. Charakteryzuje się wyjątkową miękkością i puszystością.

Połączenie wszystkich tych elementów sprawia, że włóczka Cashmere Gold jest miękka, niegryząca, bardzo przyjemna dla skóry. Nadaje się na wyroby jesienno-zimowe, a także różnego rodzaju przedmioty (poduszki, koce etc.). Zalecane szydełko i druty: 3,5-4,5mm.

Szpiegowski kamuflaż: 

Włóczka występuje na stronie producenta w 28 kolorach. Nie są zanadto nasycone, ale poszczególne odcienie wyglądają bardzo atrakcyjnie. Odnajdziemy kilka odcieni brązów, niebieskiego, różu, szarości, fioletu, trochę zieleni, biel, czerń i piękną rudość. Jak widać, barwy idealne na jesienne i zimowe swetry, czapki, szaliki, ale znajdą się również żywsze odcienie dla wiosennych zmarzluchów.

Koszty operacji: 

Przebieg misji:

Przede wszystkim testy polegały na wydzierganiu dość sporej według moich kryteriów pracy. W tym celu złapałam za szydełko do knookingu. Jeśli nie wiesz, co to za metoda, i że na drutach można robić również szydełkiem, zapraszam Cię do tego wpisu (klik).

Na drutach zrobiłam próbkę 10 oczek na 10 rzędów, szydełkiem również stworzyłam niewielki prostokącik. Wyprałam je ręcznie w temperaturze ok. 40°C, wysuszyłam na kaloryferze, wyprasowałam i mocno pocierałam w rękach. Efekty poniżej: 

 

Efekt misji:

Docelowym efektem misji miał być jak najprostszy, elegancki, ciepły i wygodny sweterek. Zaliczył już swój debiut ze mną jako wkładem na uczelni i myślę, że się udało. Oto, co wyczarowałam z około 350g włóczki i kilkudziesięciu godzin pracy:

Wnioski z misji:

Jestem niemal zaskoczona, że włóczka jest tak przyjemna w dotyku. Mimo, iż przeważającą jej część stanowi wełna, nie gryzie ani mnie, ani hiperwrażliwego Ukochanego. Bardzo dobrze trzyma ciepło, chroni przed chłodnymi podmuchami, ale w ciepłym, ogrzewanym pomieszczeniu nie powoduje przegrzania i pocenia się. Bardzo mi się podoba efekt zlewania się ze sobą oczek, wynikający ze sprężystości Cashmere Gold, która nic a nic nie przypomina sznurka. 

Jeśli chodzi o mechatość, już na etapie dziergania pojawia się na ściegu "futerko". Nie są to jednak kłaczki charakterystyczne dla akrylu, a typowy włosek wełny, przez który gotowa robótka wydaje się jeszcze milsza w dotyku. Po intensywnym pocieraniu, praniu i prasowaniu pojawiają się ledwo zauważalne kłaczki, jednak nie jest fatalnie. 

Dla mnie włóczka ma jedną wadę - potwornie łapie się jej kocia sierść. Wiem, że to problem większości dzianin i wiem też, że jako kociara jestem skazana na klejącą się rolkę do czyszczenia ubrań. Trudno.

Cenowo całość również wygląda dosyć atrakcyjnie. Średnio 10 złotych za kłębek 100g włóczki, która jest w większej części z naturalnych włókien, to całkiem przyzwoita kwota. Myślę, że kolejnej jesieni również sięgnę po tę włóczkę, może w tym uroczym, rudym odcieniu, który mnie tak zachwycił?

 A jeśli zastanawiasz się, o co chodzi z tymi misjami, agentami i całym tym postem, oto rozwiązanie zagadki: